Katër të pushkatuar dhe një mijë vite burg për autorët e revoltës së Spaçit. Një ndër ngjarjet që tronditën diktaturën komuniste
1 mijë vite burg dhe katër të pushkatuar ishte dënimi që dha diktatura komuniste për të burgosurit e revoltës së Spaçit ndodhur në maj të vitit 1973. "Grupi i Flamurit” u nda veç në gjykim pasi u konsiderua si një ndër aktet më të rrezikshme të kësaj ngjarjeje.
Kur plasi refolta, një ndër aktet më të bukura dhe më heroike, ishte pikërisht ngritja e flamurit pa yllin komunist. Në copën e jorganit të një të burgosuri u qëndis me bojë këpucësh shkaba dykrenore dhe flamuri u ngrit triumfator para mitralozëve të diktaturës komuniste. Atje qëndroi për dy ditë deri sa revolta u shtyp me dhunë e gjak.
Kështu, “grupi i flamurit” (kështu cilësohet në dokumentet e sigurimit të shtetit) do të hetohej nga hetuesit: Vangjel Kote, Koço Josifi, Irakli Kocani, Skënder Sadikaj, Skënder Myftari, Isa Halilaj, Dhimitraq Shkodrani, Seit Sulaj, Llambi Gegeni, Fejzo Aloçi, Florian Kolaneci, Dhimo Sinani, Izet Hasani, Rustem Çipi, Ali Xhunga. Shihen të pranishëm edhe: Andon Butka, Llambi Bako, Idriz Seiti, Xhevdet Miloti, Lilo Rrapo.
Aktakuza e përgatitur prej tyre citonte: “Të pandehurit e mësipërm, si elemente kryesore në këtë revoltë kundërrevolucionare dhe me qëllim për t’i dhënë hov dhe ngritje më të lartë revoltës, më datën 22 maj 1973 ngritën një flamur duke vendosur një beze të kuqe dhe pikturuar në të shkabën. Pas kësaj të pandehurit shkojnë nëpër kapanone dhe njoftojnë të dënuarit e tjerë duke u bërë thirrje këtyre që të dalin përjashta mbasi do të këndohej himni i flamurit. Të pandehurit në vazhdim të veprimtarisë së tyre armiqësore shkatërrojnë stendat e emulacionit socialist dhe me to ndezin zjarr në oborrin e kampit. Në kohën që kryhen veprimet e mësipërme të pandehurit, duke nxitur edhe të dënuarit e tjerë në kamp, vazhduan thirrjet, brohoritjet dhe shprehje armiqësore: “Ja vdekje ja liri”, “Poshtë komunizmi”, “Poshtë qeveria e Tiranës”, “Keni 30 vjet që po na robëroni”, etj. Të pandehurit përveç veprimeve të mësipërme, kanë shkruar parulla armiqësore të cilat i kanë varur nëpër muret e ndërtesave të kampit. Në këto parulla u bëhej thirrje të dënuarve për të qëndruar të bashkuar, për të vazhduar revoltën, për të mos dalë në punë dhe për të vazhduar kërkesat e tyre. Kjo veprimtari me rrezikshmëri të theksuar armiqësore dhe me pasoja veçanërisht të rënda, formon krimin e parashikuar nga neni 73/II të i Kodit Penal”.
Gjykata Popullore e Rrethit Mirditë, e përbërë nga Filip Lako kryetar dhe Gjin Pali e Pjetër Nikolli, ndihmësgjyqtarë, me pjesëmarrjen e prokurorit Zef Deda me vendimin nr.29, datë 30.6.1973, i deklaroi fajtorë të pandehurit dhe përveç konfiskimit të pasurisë dhe humbjen e së drejtës zgjedhore, i dënoi si vijon:
-Me 25 vjet: Fehti Kumanaku, Pal Marku
-Me 23 vjet: Bedri Çoku, Murat Marta
-Me 22 vjet: Jonuz Norja
-Me 20 vjet: Ndroc Coku, Hasan Hibo
-Me 17 vjet: Shuaip Brahimi
-Me 16 vjet: Dervish Sulo, Mersin Vlashi, Haxhi Bena, Elez Hoxha, Neim Pashaj, Naim Uka
-Me 15 vjet: Qemal Demiraj, Tomorr Allajbeu
Katër të pandehur dolën të pafajshëm. U la në fuqi me vendimin nr.1158, datë 15.8.1973.
Në rast se keni dijeni mbi krime, viktima apo ngjarje që lidhen me periudhën e komunizmit në Shqipëri, klikoni këtu për ta publikuar në arkivën tonë.