Shqiptarët nga krahinat e ngelura jashtë njësisë politike të Shqipërisë, nga krahinat e Çamërisë dhe Kosovës kanë qenë vazhdimisht të poshtëruar e keqtrajtuar nga regjimi internacionalist proletar i Enver Hoxhës. Sipas studiuesit kastriot dervishi, "mbeten jo plotësisht të qarta arsyet pse ky regjim antikombëtar kishte aq urrejtje e politikë goditjeje ndaj kosovarëve dhe çamëve. Disa prej shkaqeve mendohet se lidhen me veçorinë e regjimit apo formën klanore e krahinore që ai mori, shto këtu karakteret e shtrembra të drejtuesve të partisë e të shtetit".
Në mbledhjen e Byrosë Politike të vitit 1954, mes të tjerave diskutohen kandidaturat për kryetarët e komiteteve ekzekutive të këshillave popullore të rretheve (pak a shumë ishin në rolin e kryetarit të bashkisë sot). Pavarësisht se ishte këshilli popullor që bënte “zgjedhjen”, në të vërtetë, ajo diktohej nga Byroja Politike, e cila e kishte në tabelën e emërtesave të saj këtë funksion. Enver Hoxha shprehet kundër emërimit të Taho Sejkos si kryetar i komitetit në Delvinë se ishte çam. Vendoset që të emërohet Menella Bulka. Argumente i përdorur se në Delvinë “kishte shumë çamë” nuk shkonte sepse pjesa më e madhe e popullsisë çame ishte vendosur në vende të tjera si në Vlorës, Fier, etj.
Taho Sejko u arrestua më 28.7.1960 dhe më pas u dënua me vdekje e u pushkatua. Nuk i pranoi akuzat imagjinare të regjimit.
Në rast se keni dijeni mbi krime, viktima apo ngjarje që lidhen me periudhën e komunizmit në Shqipëri, klikoni këtu për ta publikuar në arkivën tonë.