Lindi më 8 korrik të vitit 1929, në Tiranë. U arrestua më 27 maj 1961 dhe më 11 gusht 1962, me vendimin nr. 113, Gjykata Ushtarake e Tiranës e deklaroi fajtor për “tradhti ndaj atdheut” dhe për “agjitacion e propagandë” dhe e dënoi me vdekje, pushkatim, konfiskimin e pasurisë së tundshme e të patundshme dhe me humbjen e së drejtës elektorale për 5 vjet kohë. Më 3 shtator 1962, me vendimin nr. 121, Kolegji Ushtarak i Gjykatës së Lartë e la në fuqi vendimin e mësipërm. Me dekretin nr. 3572, datë 8 tetor 1962, të Presidiumit të Kuvendit Popullor, iu fal jeta dhe dënimi iu kthye në 25 vjet heqje lirie. Me dekretin nr. 3603, datë 23 nëntor 1962, dënimi iu zbrit në 21 vjet e 1 muaj burg, duke llogaritur dhe kohën që kishte fituar me punë. U lirua më 30 janar të vitit 1982.

Pas burgut, punoi në Shkodër rreth një vit si punëtor komunaleje. Më pas, u internua familjarisht për pesë vjet në zonën e Kryevidhit, ku ka punuar si punëtor bujqësie deri në fund të vitit 1988, kohë në të cilën u lirua nga internimi.

Që nga viti 1991 mori pjesë aktive në formimin e Shoqatës së të Dënuarëve e të Përndjkurve Politikë dhe në mjaft veprimtari të tjera politike në mbështetje të vendosjes dhe konsolidimit të demokracisë në vend. Gjatë viteve '90, botoi në shtypin periodik shumë shkrime me karakter politik, social dhe kulturor. Ndër veprat e botuara sa ishte gjallë spikasin vëllimi poetik "Vargje në Pranga", eseja politike "Shqiptarizmi dhe prirja e tij europeiste", monografia "Arshi Pipa, njeriu, jeta dhe vepra". Pas vdekjes së tij në maj të vitit 2001 dolën në dritë vëllimet e tij autobiografikë: "Njëzet e një vjet në burg komunist" dhe "Kur isha i vogël" (Burimi: Familja).

 

 

 

 

Burimi: Fondi 1, viti 2014, dosja 19, fl. 202-203

Më 1960 Uran Kalakulla formoi në Tiranë një grup intelektualësh me synim krijimin klandestin të bërthamës të një partie socialdemokrate që do të shërbente si fokus i ndryshimeve politike që priteshin pas prishjes së marëdhënieve të regjimit komunist shqiptar me Bashkimin Sovjetik. Anëtarët e këtij grupi ishin Agim Musta, Riza Kuçi, Tanush Kaso dhe Kahreman Paftali. Në periudhën shtator-dhjetor 1960 grupi bëri disa mbledhje në shtëpira, në universitet, te shkolla e Kuqe dhe te parku i Tiranës. Me ndërmjetësinë e Tanush Kasos, u vendosën kontaktet me grupin e ngjashëm të krijuar ndërkohë nga Pjetër Arbnori në Durrës, duke synuar një bashkim të mundshëm të tyre. Në fund të shkurtit, 1961 organet e sigurimit të shtetit morën dijeni për ekzistencën e dy grupeve nëpërmjet Zeqir Koçit të grupit të Durrësit që përfshiu një kushëririn e tij, i cili që prej vitit 1958 ishte bashkëpunëtori i Sigurimit me emërin “Asistenti”. Ky i fundit i raportoi në organet e punëve të brendshme emrat e anëtarëve të grupeve të Durrësit dhe Tiranës të cilët u arrestuan me 27 maj 1961. Pas një hetuesie të gjatë me të gjitha presionet e mundshme, Gjykata Ushtarake e Tiranës, e përbërë nga kolonel Llazi Polena, nënkolonel Reshat Nepravishta, kapiten Xhavit Myrto, e ndihmuar nga prokurori major Sami Kapllani, i deklaroi fajtorë për tradhti ndaj atdheut e agjitacion, duke i dënuar me vendimin nr.113, datë 11.8.1962 Uran Kalakullën dhe Pjetër Arbnorin me vdekje me anë të pushkatimit ndërkohë që anëtarët e tjerë të dy grupeve u dënuan me afate të gjata burgimi. Me datë 3.9.1962. Presidiumi i Kuvendit Popullor, i ktheu vendimet me vdekje në me 25 vjet burgim.   Ka vuajtur në burgun e Burrelit.
Burimi: https://kujto.al/agim-musta-si-mbijetova-ne-galerite-e-spacit/
Ju lutem, plotesoni fushat e kerkuara.
Mbyll formen

Ju lutem zgjidhni imazhin qe do te ngarkoni.

Lajme

blank

“Hajde, more babi, në shtëpi se më ka marrë malli”

E shihte për herë të parë të birin 4-vjeçar që kur ishte arrestuar, para një Lexo më shumë

blank

Duke pritur ekzekutimin

Rrallë ndodh që dikush që është i dënuar me vdekje, të shpëtojë dhe të shkruajë Lexo më shumë