Ishte jurist, publicist, pionier i prozës së shkurtër shqiptare në dialekt, një nga përfaqësuesit e brezit të intelektualëve të kohës, me prirje perëndimore.

Datëlindja - 15.03.1912 (në certifikatë korrik 1911 për shkak të kalendarit që përdorej në kohën e regjistrimit), i biri i Mustafait dhe i Naxhijes, lindur efektivisht në Selanik, për shkak të detyrës së babait ushtarak (vendlindja në certifikatë Mallakastër, Manastir, etj.). Familja e babait – mallakastriote, nga Aranitasi, i Mallakastrës. I ati ishte ushtarak i lartë, kolonel, në vitet 1923-24- Ministër Lufte, më pas, deri më 1927, Kryetar i Gjyqit të Përhershëm Ushtarak.

Shkollën fillore e kreu në Austri (Freistadt) dhe Korfuz (shkollë italiane), të mesmen në Itali (Pisa, Monte Mario-Romë) ndërsa arsimin e lartë  në degën juridik në Zagreb, Kroaci.

Ka ushtruar profesionin e gjykatësit të paqes në Gjirokastër, Elbasan, Prizren (2 herë), Durrës. Për një dhjetëvjeçar (1934-1944) – publicist dhe autor i njohur në shtypin satirik të kohës, i njohur me disa pseudonime artistike (Rrém Vogli, Jago Blini, Ja që Hë, Sufi Asmon Sufës), pionier i letërsisë dialektale shqiptare. Në momentin e arrestimit ishte Shef Personeli i Ministrisë së Drejtësisë. U arrestua me 21.11.1944 (akuza: si figurë e Ballit Kombëtar dhe për mbrojtjen e tezës së Shqipërisë etnike në Mbledhjen e Mukjes, ku mori pjesë).

Kreu rreth 1 vit burg në Burrel, më pas në Burgun e Artizanatit, Tiranë, dhoma e përkthyesve, bashkë me Mirash Ivanajn, Lazër Radin, Mihal Sherkon, etj.. Doli nga burgu në prill 1954. Po atë ditë niset në internim, me vendimin nr. 1 të Komisionit të Internim- Dëbimeve.

Vuajti internimin nga prill 1954 deri në 1960  në 5-6 kampe në Kuç,,Kurvelesh, Shtyllas e Radostimë,Fier, Gradishtë e Çermë, Lushnje). U martuar më 1959 në internim me znj. Agime Pipa (Araniti), ish e burgosur politike (1946- 1950) në burgjet e Shkodrës.

Më pas vuajti dëbimin nga 1960 deri në vdekje (29.11.1992) në Çermë e Dushk të Lushnjes.  Gjatë gjithë periudhës së internimit dhe dëbimit punoi në bujqësi.

Si shumë të internuar të tjerë, banesa e familjes ishte një barakë. U nda nga jeta  më 29.11.1992 në Tiranë, pa arritur t’i shpërngulet gjendja civile nga vendet e dënimit. Për punën dhe veprimtarinë e tij patriotike e kulturore është dekoruar me titujt më të lartë pas vdekjes.

Veprimtaria intelektuale pas dënimit

Për mbi 9 vjet, tek Burgu i Tiranës, ka përkthyer (me të tjerët) gjithë legjislacionin e bazat teorike të fuksionimit të shtetit. Mbi 200 tituj të përkthyer për 40 vjet në gjendje internimi e dëbimi (veç përkthimeve në burg për 10 vjet), krahas punës në bujqësi, nga 6-7 gjuhë të huaja, për Muzeun Arkeologjik të Durrësit dhe Tiranës, në fushat e albanologjisë, arkeologjisë, numizmatikës, etimologjisë, etj.. Mithati zotëronte shumë mirë italishten, gjermanishten, frëngjishten, anglishten, serbishten. Në burg mëson rusishten, ndërsa turqishten e kishte gjuhën e nënës. 61 vjeç mëson edhe rumanishten. Disa autorë albanologë të përkthyer Mayer, Russu, Krahe, Stipčevič, de Simone, Jokli, Praschniker, Garaschanin, Benac, Ëalde, Hahn, Schufflay, Rendič-Miočevič, Katičič, Teodorova, Papazoglu, Schuckhardt, von Thalloczy, Kilian, Roman, etj.

Më 1996 u botua përmbledhja e shkrimeve të tij letrare të periudhes 1934-1944, poezitë, si dhe disa intervista e artikuj të viteve të fundit të jetës, nën titullin "Qyfyre të Rrem Voglit, katunar pri Rrashbulle".

Dokumente

Ju lutem, plotesoni fushat e kerkuara.

Emri/Mbiemri*

E-mail*

Informacionet që doni të shtoni*

Shtoni një imazh/dokument

Ju lutem zgjidhni imazhin qe do te ngarkoni.

Shtoni një tjetër